POSITIEVE DISCRIMINATIE WERKT NEGATIEF

Uitzendorganisaties gaan oudere werklozen positief discrimineren. Zij nemen de nobele taak op zich om bij iedere vacature een bedrijf te attenderen op minstens één kandidaat die ouder is dan vijftig jaar.
Het plan is goedbedoeld maar zal niet werken. Het voordagen van een kandidaat heeft immers alleen zin als hij of zij de beste is voor de functie die moet worden vervuld.

Al decennialang wordt er gepoogd met allerlei soortgelijke maatregelen kunstmatig ongelijke verhoudingen recht te trekken. Of het nu gaat om een betere participatie van gehandicapten, allochtonen of andere minderheidsgroeperingen op de arbeidsmarkt, danwel de doorstroming van het aantal vrouwen naar de top van het bedrijfsleven wie kiest voor het bewust voortrekken van niet de bestgekwalificeerde omdat leeftijd, geslacht of kleur even niet klopt, is op de verkeerde weg.

De reden is eenvoudig. Scheve verhoudingen rechttrekken door te marchanderen met eisen en voorwaarden maakt niemand gelukkig. Niet degene die op oneigenlijke gronden de baan krijgt, niet het bedrijf waar betrokkene gaat werken en zeker niet degene die wel gekwalificeerd was maar moest wijken voor deze ‘positieve’discriminatie.

Bij het vervullen van vacatures mag maar één criterium van belang zijn: wie kan de baan het beste vervullen op grond van zijn of haar capaciteiten.

Een extra vinkje bij iemand die de vijftig al is gepasseerd om deze ‘stumpert’ – want daar heb je het dan in feite over – nog eens extra onder de aandacht te brengen is een signaal dat deze groep sollicitanten ten onrechte verder stigmatiseert.

Door het afschaffen van de VUT en verhoging van de leeftijd voor AOW zijn tienduizenden ouderen tegenwoordig weer langer aan het werk.
Met vijftigplussers is niets mis. Ze willen worden gewaardeerd op basis van hun capaciteiten. Net als een dertiger en een veertiger.

Theo Jongedijk