Media en politiek weten niet eens dat er een ‘vergeten groep’ bestaat

De kongsi tussen politiek en media is er natuurlijk niet alleen in de Verenigde Staten. De warme deken, het ons-kent-ons, de verblindende, politieke correctheid en de schaamte om je in dienst te stellen van gewone mensen is overal.

Ook in ons land lopen publieke omroep, maar ook de private mediasector weg voor hun verantwoordelijkheid om ook de taxichauffeur, de marktkoopman, de ouderen, de mensen die gewoon dag in dag uit moeten sappelen voor hun geld een medium te geven waar ze recht op hebben en wat een warm bad voor ze is.

In Duitsland, Zweden en zelfs in Groot-Brittannië hebben ze dat inmiddels veel beter begrepen.

We doen met de overwinning van Donald Trump in de USA alsof we nu pas ontdekken dat er een ‘vergeten groep’ bestaat. Hetzelfde overkwam ons land destijds met de LPF en de Leefbaren in Utrecht, Hilversum en Almere. Ook toen werden verslaggevers opeens de  straat opgestuurd om naar het ‘gewone volk’ te luisteren. Ze kwamen overigens niet veel verder dan de Korte Poten (drie stappen verwijderd van de Tweede Kamer), de Schilderswijk en de Albert Cuyp.

De Vox Populi in drie minuten en klaar is Kees. Het probleem zit veel dieper. Zowel politici en media zijn zo ver verwijderd van de samenleving dat ze niet meer weten dat er een ‘vergeten groep’ bestaat. Je kunt het ze niet eens verwijten, want ze behoren tot een systeem dat deze mensen uitsluit en andersom ook.