Ze maakten van de Belastingdienst een roofdier

Wat kan een eerzame burger doen als de overheid de inquisitie hanteert? Ambtenaren bestempelen je rücksichtlos tot fraudeur, behandelen je als oud vuil en dwingen je om je leven op zijn kop te zetten. Het schofterige gedrag van een Belastingdienst in de kwestie van de kinderopvang snijdt diep in de ziel.

De Verwaarloosde Samenleving, waarover ik de laatste weken telkenmale schreef, schuilt niet alleen in het uitgemergelde onderwijs, de zorg, onze veiligheid, de managersmentaliteit of in het rechtssysteem. Ook het morele kompas van politici is – op enkele goede uitzonderingen na – dolgedraaid.

Het gedrag van staatssecretaris Menno Snel, uiteindelijk verantwoordelijk voor de verrotte mentaliteit die heeft geleid dat bijna 10.000 Nederlandse gezinnen willens en wetens werden gestigmatiseerd, is stuitend. Hij redde deze week zijn politieke hachje omdat de andere coalitiepartijen hem dekten. Waarom? Het bloedvergieten in het kabinet is anders niet meer te stoppen.

Maar leg eens het vergrootglas op de vertrokken bewindslieden in het Rutte-tijdperk. Mark Harbers, Halbe Zijlstra, Fred Teeven, Frans Weekers, Ard van der Steur, Jeanine Hennis-Plasschaert; deze ministers en staatssecretarissen vertrokken voornamelijk vanwege Haags gepingpong, politieke spelletjes.

Bij Menno Snel, behorend tot de politieke elite van D66, is het anders. De man kan geen dag langer meer staatssecretaris zijn. Het zijn vaders, moeders, kinderen, jou en mijn buren, die het slachtoffer werden van ambtenaren die hun ambt bezoedelden: ze maakten van de Belastingsdienst een roofdier die werd losgelaten op weerlozen.

Menno, stop de verwaarlozing! Begin bij jezelf!

Subscribe to our newsletter!

Lees ook Theodoor Holman: