Wat zou het fijn zijn als politici voor de verkiezingen hetzelfde zeggen als daarna. Netzoals thuis, waar ze ook niet zitten te wachten op praatjes. Hetzelfde geldt ook voor werk met de functioneringsgesprekjes. Afspraak is afspraak. En afspraken leggen we ook nog vast. Met een handtekening eronder.
Onder politici werkt het anders.
Voor 15 maart waren er de beloften. Zo van: dit land moet geregeerd worden. En heel snel! Wij gaan door met hervormen en aan de slag. De blaadjes vallen inmiddels van de bomen en er is nog helemaal niks.
Twee van de huidige partijen die meepraten wilden per se geen verhoging van het eigen risico in de zorg. Het is bijna oktober en het eigen risico dreigt van €385 naar €400 te worden verhoogd.
Bij het eerste kabinet-Rutte moest het aantal ministers worden beperkt tot een kernkabinet. Vooral om bureaucratie en politiek gewauwel te voorkomen. Dat vond Rutte toen. In 2017 komt er een kabinet met maar liefst zestien ministers. Wet 1 van het Binnenhof: dus ook meer ruzies en intriges.
Ons geheugen is kort en ons leven ook. Dus we vergeten snel.
