Prinsjesdag 2022 was gênant. Niet zozeer omdat Sigrid Kaag, de nieuwe minister van Financiën, zich onttrok aan de traditie dat de dames in het kabinet en beide Kamers een hoofddeksel dragen om daarmee het bijzondere karakter van deze derde dinsdag in september te onderstrepen en ook niet omdat er op veel plaatsen langs de route werd gejoeld en omgekeerde vaderlandse vlaggen omhoog werden gehouden, maar omdat vier opeenvolgende regeringen Rutte het zover hebben laten komen.
Deze minister-president heeft in zijn record-houdende ambtsperiode dit ‘gave’ land, wat het daadwerkelijk was, weten om te vormen tot een maatschappij die in alle sectoren kraakt in de voegen en die zonder aangepast beleid rijp is voor status van derdewereldland.
Waar in Europa zijn de auto’s het duurst?
Waar in Europa betaal je aan de pomp het meest voor de benzine?
Waar in Europa is er geen plaats meer voor boeren?
Waar in Europa neemt de criminaliteit zulke zorgwekkende vormen aan?
Waar in Europa is er nauwelijks aandacht voor de eigen daklozen?
Waar in Europa zijn drugs aantrekkelijk goedkoop en eenvoudig te verkrijgen?
Waar in Europa zijn elektriciteit en gas onbetaalbaar aan het worden?
Waar in Europa moeten steeds meer advocaten, burgemeesters, journalisten, officieren van justitie, politici, rechters én de Kroonprinses 24 uur per dag worden beveiligd?
Waar in Europa loopt het vertrouwen van de Kiezers in de politiek zo hard achteruit?
Waar in Europa moeten reizigers op de nationale luchthaven uren en uren in de rij staan om vervolgens toch nog hun vliegtuig te missen?
Waar in Europa is er te weinig personeel om treinen en openbaar vervoer fatsoenlijk te laten rijden?
Waar in Europa kunnen gelukszoekers uit veilige landen de reputatie van échte vluchtelingen te schande maken zonder dat ze direct worden uitgezet?
Waar in Europa worden bewindspersonen die onbekwaam zijn in de regering benoemd en mogen ze aan klungelen totdat ze eindelijk zélf het falen ontdekken?
Deze Prinsjesdag was gênant omdat de koning namens dit kreupele kabinet een visieloze tekst kreeg voorgeschoteld die de benaming troonrede niet waard was. Waar de burger groeiende pijn in de portemonnee voelt en vreest voor honger en kou de komende winter verlicht een betoog over het slavernijverleden, hoe verwerpelijk die handel eeuwengeleden ook is geweest, geen enkele zorg.
Het illustreert des te meer hoe ver huidige bestuurders afstaan van alledaagse problemen van gewone mensen.
Foto: Flickr, all Creative Commons:Tom Jutte
