Moment om nooit te vergeten. In de 14e minuut van de wedstrijd. Het applaus voor Johan. Maakt niet uit voor wie je bent. Voor Ajax, Feijenoord, AZ, Groningen. Ook in Barcelona een eerbetoon. Je klapt voor Cruijff en voor al die anderen die knokken om te overleven. Mooi en indringend.
Zet ook al het andere meteen in de schaduw. De afgunst van keuterboertjes op de adviesrol van Cruijff bij Ajax bijvoorbeeld. Het voortdurende gezaag aan zijn autoriteit en aan zijn visie op de toekomst van zijn grote voetballiefde. Kleine mensen met grote verhalen. Ze beseffen niet hoe een land met zijn helden moet omgaan.
Het valt allemaal in het niet na de sombere onheilstijding longkanker.
De ziekte is een gevaarlijke tegenstander. Voor iedereen. Het oordeel over mensen die de diagnose longkanker krijgen, is vaak onrechtvaardig. De schuld wordt ten onrechte bij hen neergelegd. Er wordt gewezen op de eigen verantwoordelijkheid.
Het is hard nodig dat voor het onderzoek naar longkanker er verhoudingsgewijs meer financiële fondsen komen om het overlevingspercentage van patiënten te laten stijgen. Waarom niet, zoals de Amerikaanse vice-president Joe Biden vorige week voorstelde, een breed aanvalsplan om kanker de wereld uit te helpen? Gewoon veel meer belastinggeld naar onderzoek in plaats van andere onnodige uitgaven. Wie kent geen slachtoffers in zijn naaste omgeving?
Cruijff weet zich gesteund door 17 miljoen Nederlanders. Met die zekerheid kan hij de strijd met de ziekte aangaan.
