De Partij van de Arbeid begint op leeftijd te komen. De partij is 70 en heeft alweer een paar jaar de pensioengerechtigde leeftijd. Duidelijk is waar te nemen dat de mastodont met het stijgen der jaren steeds meer lethargisch in zichzelf gekeerd raakt.
De sociaal-democratische beweging gaat door een diepe crisis en lijkt vooralsnog niet in staat om zichzelf te vernieuwen.
En dat leidt tot treurige verschijnselen.
Zo gebruikt partijvoorzitter Spekman de verjaardag om te huilebalken over het verschijnsel Wilders.
Een klasseloze actie, een jarige onwaardig. En ook nog eens oliedom.
Spekman bewijst de voorman van de PVV een grote dienst door hem neer te zetten als anti-PvdA. Het electoraat van Wilders, veelal ooit PvdA-kiezers, zal het prachtig vinden.
Maar de klaagzang van Spekman is om een nog veel belangrijkere reden veelzeggend. Hij ontmaskert zichzelf als ideeënloos en visieloos. Hij lijkt niet anders te kunnen dan de verjaardag van zijn partij aan te grijpen voor een litanie over de PVV. Meer zit er gewoon niet in.
Op deze manier gaat de tweede regeringspartij het niet redden. Nieuwe ideeën, waarbij de burger serieus wordt genomen, zijn het antwoord op de bestaanscrisis waarin de partij verkeert. Het wordt tijd dat Spekman daar snel mee voor de dag komt. Anders haalt de PvdA de honderd niet.
Jan-Kees Emmer
twitter: @jkmr
