Waarom het bestuur snakt naar zwaargewichten á la Johan Remkes

Het werd niet de vuurdoop van Johan Remkes als waarnemend burgemeester, maar het bleek al snel een heuse test van de Haagse gemeenteraad. Voormalig gemeenteraadslid, Kamerlid, vice-premier en commissaris Remkes hoef je helemaal niets meer op de mouw te spelden. Om het even van welke partij je bent, begin er maar niet aan.

De Groninger, geconfronteerd met de gemeenteraadsleden en debatterend over de uit de hand gelopen vreugdevuren ‘op Scheveningen’, spande op vakkundige wijze een fuik om de palingen te vangen. Hij wees hen – met gezag – stuk voor stuk op hun eigen verantwoordelijkheden.

Het is een gave van een politicus/bestuurder die je nog zelden tegenkomt. Een bestuurder die zo veel klasse en wijsheid uitstraalt en daarmee meteen ook het gezag inhoud geeft. Ondertussen debiteerde de zeventiger wijsheden in deze gepolariseerde Haagse arena, die zo veel gezond verstand vertegenwoordigen dat ook de meest extreme Hagenaar het zal begrijpen.

Voorbeeld: de jaarlijkse competitie over de hoogte van het vuurwerkbouwwerk op 31 december op het Scheveningse strand werd door Remkes met de vloer gelijk gemaakt. ,,Organiseer een flankerend feest en wie de meeste bezoekers trekt, heeft gewonnen.”

Het is een les van voor Van Engelshoven, Schouten, Van Ark, Dekker en alle andere ‘politici’ die op het pluche terecht zijn gekomen, maar de klasse van een type als Remkes missen. Het bewijs van deze stelling zal komende weken worden geleverd met boeren, verplegenden, onderwijzers en gepensioneerden in de actiestand.

Politiek bedrijven is geen beroep, het is een gave.