Van nepparlement naar schijnproces. Er deugt niet veel van de trias politica in de ogen van Geert Wilders. De ‘minder Marokkanen”-provocatie in maart 2014, waarvan velen een vieze smaak in hun mond kregen, is de aanleiding voor het proces tegen de politicus.
Scherpte mag in de politiek, hitserij (of wat daar op lijkt) is smakeloos. Gewoon niet doen. Het kan niet anders dat ook Wilders spijt zal hebben van zijn oprisping die bewuste avond in het cafe. Hoewel hij dat zelf nooit zal toegeven. Natuurlijk duikt de PVV-voorman in de slachtofferrol. En wordt zijn proces door zijn achterban met argusogen gevolgd.
Bij de vorige rechtszaak tegen de PVV’er opereerde de rechtbank alles behalve handig. Rechters, die soms lijken te bivakkeren op een andere planeet, moeten beseffen dat ook zij, net zoals Wilders, onder een vergrootglas liggen. Ook zij moeten transparant acteren. Want voor je het weet is het schijnproces een politiek proces.
En Wilders? Zeg gewoon een keer sorry.
Les 1: Better call Sjuul
