Wat een verademing. Het optreden van Eric Nordholt, de oud-hoofdcommissaris van politie in Amsterdam, gisteren bij Nieuwsuur deed oude tijden herleven. Een tijd dat de politie nog stond voor gezag en zich bezighield met de veiligheid van de samenleving.
Dat is nog eens wat anders dan tegenwoordig. Nu zit ons land opgescheept met een gefrustreerd en tandeloos politieapparaat dat zich in de staart bijt door de grootscheepse reorganisatie waarin het gevangen zit.
Nee, dan Nordholt. Net als in zijn glorietijd legde hij de vinger op de zere plek. Het niet benoemen van de problemen met vluchtelingen wakkert het ongenoegen in de samenleving over deze groep mensen alleen maar aan.
Terecht maakte hij zich daarbij druk dat de politie monddood is gemaakt, en er geen commissaris of diender is te vinden die het werkelijke verhaal over gezagsondermijnende gevolgen van de vluchtelingenstroom mag vertellen. Ze zuchten allemaal onder de gesel van de politiek correcte managerscultuur die onze samenleving in de greep heeft. In de ogen van Nordholt wakkert het onder het tapijt vegen van de uitwassen van de immigrantengolf juist xenofobe sentimenten aan.
Het is te hopen dat de noodklok van Nordholt luid genoeg was om door te dringen tot de huidige generatie gezagsdragers en politici. Weg met de klamme deken van de politieke correctheid. Wie het lef heeft om de problemen daadwerkelijk te benoemen zal daarvoor door de kiezer beloond worden.
Jan-Kees Emmer
@jkmr
