De eerste dag in het kabinet is een feest, daarna zou je willen dat je er nooit bent geweest.
Vrij naar Hans Wiegel.
Als straks Martijn van Dam zich meldt bij de Koning op paleis Noordeinde wordt een droom werkelijkheid. Hij verruilt het Kamerlidmaatschap voor het staatssecretariaat op Economische Zaken en de politiek handige Sharon Dijksma mag de kastanjes uit het vuur gaan halen op het ministerie van Schultz.
Van Dam krijgt een beloning voor trouwe dienst aan zijn partij de PvdA. Hij maakte het verschil niet in het parlement en dat zal hij ook niet doen op het ministerie van Henk Kamp. De meeste Nederlanders, hoe triest dat ook is, herinneren Van Dam zich als de zwetende jongeman bij DWDD die partijleider wilde worden.
Met de benoemingen wordt ook duidelijk dat ze bij de PvdA niet meer van avontuurtjes houden. De huidige fractie is er een van nobodies, voorzitter Hans Spekman wordt op Noord-Koreaanse wijze herkozen (niet omdat hij het zo goed doet!) en vice-premier Asscher staat te trappelen om over een tijdje Samsom eruit te werken. Dus nu even geen mensen meer van buitenaf.
Daarom viert de familie Van Dam feest. Gewoon maar doen. Want het duurt niet langer dan een dag.
Les 1: Better call Sjuul
