Dorpsbelangen wint het van PvdA, VVD, D66, PVV en de rest

Wie de moeite nam om gisteren de politieke avond in pakhuis De Zwijger te volgen, werd getroffen door een spontane vorm van dumping. Voor wie niet weet wat dat is: je vult je maag met te veel, te vet of te zoet eten en dan wil je nog maar een ding. Ja, dat dus.

Vooral toen een dame werd aangekondigd als een van de méést prominente Amsterdammers van dit moment, een zekere Marleen Stikker die wat onbegrijpelijke woorden achterelkaar brabbelde, dan daalt de moed je in de schoenen.

Maar het hoort zo bij Amsterdam.

Netzoals VVD’ers die PvdA’ers prijzen, fietsers die bezig zijn met hun dagelijkse kamikaze en de ondraaglijke stank uit de wietholen. Niet zeuren. Ik woon mijn hele leven in de hoofdstad en wie zegt dat er een revolutie moet komen, weet niet waar die over praat en wie zegt dat Airbnb de stad vermoordt, komt meestal zelf van het platteland. Neem van mij een ding aan: de drukte hoort bij een metropool netzoals het soms bedenkelijke niveau van plaatselijke politici.

Daarom ook maar eens even elders rondgekeken in het land. Maar overal hetzelfde laken een pak. Landelijke politieke partijen die hun best doen om te scoren. Met wat? Met niets. Want VVD, PvdA, D66, CDA en al die andere landelijke partijen verliezen hun greep op de regio. Hun plaatselijke kopstukken zijn zo zwak of worden afgerekend op wat ze in Den Haag doen.

Want de echte winnaars aanstaande woensdag dat zijn de lokale partijen. Zij begrijpen het wel. Of het Burgerpartijen zijn, studentenpartijen, dorpsbelangen; het zijn stuk voor stuk amateur-politici die begrijpen dat je het in de buurt met elkaar moet rooien.