Diederik is kopje onder geduwd

In de Amsterdamse Pijp moest je knokken om op straat te overleven. Letterlijk. Het ging er soms hard aan toe op het schoolplein van mijn katholieke jongensschool, waar de broeders van Huijbergen orde hielden. Als je dik bent, een brilletje draagt en stottert dan gelden de wetten van de straat. De jacht op de zwakkere is dan geopend.

Komende weken gaat het in onze kerken over naastenliefde en zoet mededogen. We veinzen dat we liefdevol met elkaar omgaan. Maar onze samenleving is ongemeen hard en egoïstisch. In plaats dat we een hand uitsteken naar de drenkeling duwen we hem kopje onder.

Want hoe lang duurde bijvoorbeeld de verdrinkingsdood van Diederik Samsom? Hoeveel tijd hadden zijn partijgenoten nodig om hun Diederik naar adem te laten happen? Heb mededogen, ondanks dat u van een andere politieke partij bent, met de man die zijn leven gaf voor zijn grote politieke liefde. Badr Hari ging zaterdag in Oberhausen echter galanter om met zijn tegenstander dan Asscher en zijn PvdA-kompanen met Diederik.

Destijds werd het mij in De Pijp ook te gortig. Die ene en ook laatste keer verkocht ik een klap aan David. Zijn ouders hadden een snackbar bij ons om de hoek. Mijn vuist brak zijn bril in tweeën. Mijn moeder vergoedde de schade, we kochten er nooit meer kroketten maar het gepest was voorgoed voorbij.

Diederik is ook van de straat. Vecht toch terug man. Je bent als grof vuil gedumpt. Gooi die roos weg, bal je vuist en deel die genadeloze klap maar uit.