Na de financiële crisis in 2008 (door hebzucht en spilzucht veroorzaakt) kwam de onafwendbare economische crisis en nu staat dan de politieke crisis voor de deur. De volgorde klopt. Want uiteindelijk wordt de politiek binnenkort afgerekend op het opgestapelde wantrouwen onder de burgers.
Dat beperkt zich niet alleen tot Europa als moderne, westerse democratie. Hetzelfde beeld is in de Verenigde Staten te zien. De onvrede druipt ervan af. Als presidentskandidaat Donald Trump grappen maakt over een muur aan de grens met Mexico en in een adem moslims, vrouwen en journalisten tot op het bot beledigt en zijn fans vinden het allemaal fantastisch dan is het een signaal dat ook de politieke crisis  aan de andere kant van de oceaan nabij is.
Wie denkt dat Nederland ontsnapt aan deze ontwrichting heeft het goed mis. Het Oekraïne-referendum zal dat bewijzen. De gemiddelde Nederlander heeft geen idee hoe het Oekraïne-verdrag eruit ziet, maar zal tegen Europa stemmen. (Dit geintje kost de belastingbetaler trouwens tientallen miljoenen euro’s, maar dat terzijde.)
Dat Raspoetin Poetin daar garen bij spint, weegt niet op tegen de huizenhoge afkeer tegen Brussel. Of D66’er Pechtold daar nu wel of niet in eigen persoon gaat kijken. Een politieke crisis nadert en die is veel risicovoller en fundamenteler dan de vorige.Â
