Go, Boris, go!

Boris zou zijn weggelopen. Hij zou zijn geschrokken van de overwinning. Boris is een lafaard. Boris heeft het volk besodemieterd.

Dat was twee weken geleden toen Boris Johnson, de leider van Brexit en voormalig burgemeester van Londen, bedankte voor het leiderschap van de Conservatieve Partij. De man die het symbool werd van het verzet tegen de hegemonie van de Brusselse ambtenarij werd weggezet als politieke opportunist die wegliep voor zijn verantwoordelijkheden.

En nu dan? Boris is de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken. Hij treedt in de voetsporen van Winston Churchill die ooit minister van Marine en minister van Munitie was.

Boris is dus niet verdwenen achter de coulissen. Hij is niet vertrokken met de staart tussen de benen, zoals alle media ons hebben doen geloven. Boris is terug. En hoe! Ongepolijst. Soms wat grof in de mond. Ondiplomatiek. Een meesterzet van de nieuwe premier May!

Hoeveel onheil er voor Groot-Brittannië nog in de lucht hangt, is onbeschrijflijk groot. Maar wie de BBC een beetje volgt, ziet economen, financieel deskundigen en politici dag in dag uit voorbij komen die kracht en slagvaardigheid uitstralen: WIJ GAAN DIT VARKENTJE WASSEN (ondanks de ellende waar ze nog doorheen moeten!).

Met een paar onsjes van dit soort Britse lef zou het in ons land een stuk beter gaan.

Go, Boris, go!