Dit wordt de dag van Gerrit Zalm. De eerste notering op het Damrak van zijn bank ABN Amro sluit een gitzwarte geschiedenis af die zelfs leidde tot nationalisatie.
Zalm was niet de eerste bankier die de overstap van het ministerie van Financiën naar de bank maakte. Roelof Nelissen ging hem voor. Maar dat waren andere tijden. Toen pasten bankiers op uw spaargeld door het uit te lenen tegen een iets hogere rente dan u kreeg als beloning voor uw spaarzin.
Maar dat veranderde snel. Ook onder Nelissen. De bankiers leiden de dans van het rigide rendementsdenken. Onze economie wankelde onder dat gesternte. Niets bleek genoeg. Ze sloegen aan het ondernemen met uw en met mijn geld, ze zorgden voor een vertrouwensbreuk door onvoldoende voorlichting te geven bij gecompliceerde producten en ze wisten geen maat te houden.
Nog steeds voelen burgers en ondernemers daarvan de pijn. Hoezeer ze ook zelf beter uit hun doppen hadden moeten kijken.
Vandaag gaan de duimen omhoog. De klus van Zalm zit er bijna op. Zijn bank moet de beleggers de komende jaren laten zien dat het aandeel voldoende rendeert. Beleggers willen rendement zien, maar beseffen dat er grenzen zijn. Zijn bank zal zich weer moeten wortelen in onze maatschappij.
Alvast gefeliciteerd Gerrit, maar spijker vandaag als waarschuwing ook een bord aan de voordeur: hebzucht is de bron van alle kwaad.
Better call Sjuul
