De VVD heeft weinig vrienden.
In slaap gesust door zogenaamd ‘goede’ peilingen (de VVD is nog de grootste omdat de rest is versplinterd!) wordt de partij van Rutte op rechts aangevreten door de PVV en het Forum, terwijl de betonrot in de coalitie met de gelegenheidsvrienden zichtbaar wordt nu het CDA een opmerkelijke zwaai heeft gemaakt en een pardon wil voor een groep asielkinderen.
Dit affront jegens de liberalen kún je uitleggen als retoriek, een dikke maand voor de verkiezingen. Het CDA weet dat met het blootleggen van deze open zenuw de liberalen op tilt slaan en naar de huwelijkse voorwaarden van dit kabinet grijpen.
Het lijkt er echter op dat CDA-leider Buma deze move nodig heeft om de positie van zijn partij en die van zichzelf te markeren. Enerzijds wordt er lippendienst bewezen aan de steun in de media en de ‘asielindustrie’ voor dit kinderpardon. Ook intern komt het hem goed uit, omdat de linkerhelft van zijn partij om humanitaire redenen een dergelijk pardon wil.
Het CDA, dat er juist zo prat op gaat een betrouwbare bestuurderspartij te zijn (afspraak is afspraak) en met de VVD de bestuurlijke as vormt van dit kabinet, maakt hier een bocht van 180 graden. Bovendien het kinderpardon bestaat al sinds 2013!
Het is niet de eerste keer dat veranderende inzichten binnen het CDA tot politieke ellende hebben geleid. Vraag maar aan Hans Wiegel hoe dat in het verleden er aan toe ging. Maar in een kwestie die de Nederlandse samenleving in tweeën snijdt, omdat we namelijk allemaal mensen zijn met gevoel in ons donder, moet je wel heel erg oppassen dit soort populisme te mengen met de feiten.
