ROOD VAN HAAT, GEEL VAN ONWETENDHEID, ZWART VAN ONMACHT

Troost het land van Jacques Brel, van Hubert Lampo, van Hergé, van Thoots Thielemans, van K3 en van Hugo Claus.

Troost het verdeelde land, waar de haat tegen de vrijheid dood en verderf zaaide, waar onschuldige burgers de allerhoogste prijs betaalden en waar tranen van verdriet de straten van Brussel overspoelen. De stad waar bedorven geesten met hun bommen onze vrijheid verdelgen.

Troost het land, waar de autoriteiten er een puinhoop van maken. Met hun gemankeerde bestuur, de idiote taalstrijd, de mislukte integratie en de wijze waarop de politie is georganiseerd. Grote delen van Brussel zijn inmiddels geïslamiseerd. De stad is een broedplaats voor gangsters, een vluchtheuvel voor teruggekeerde, doorgedraaide jihadstrijders en een opleidingskamp voor terroristen.

Troost het land dat als hoofdstad van Europa de veiligheid van de democratie niet meer kan beschermen. Waar niemand kan uitleggen waarom juist uitgerekend broers, zussen, vrienden, vaders, moeders en kinderen het leven moesten laten voor een vunzige oorlog.

Troost het land van Hugo Claus, schrijver van het Verdriet van België en die de nationale driekleur typeerde als ‘het rood van de haat, het geel van de onwetendheid, het zwart van de onmacht’.

Troost België.