Smeltkroesdroom nachtmerrie

Fabrieken met robots in plaats van mensen. Vrachtwagens met intelligente software zonder chauffeur.

Steden met megasupers aan de buitenrand en leegstand in het centrum. Wijken zonder bakker, slager en groenteboer. Vreemdelingen als buur in plaats van bekenden.

Meer flexibele banen tegenover minder vaste dienstverbanden.

Toenemend aantal ongelovigen tegenover een evenredig groeiend aantal fundamentalisten. Miljoenenbonussen tegenover schamele uitkeringen.

Politiek en economie zijn doorgeschoten in hun globalisering- en moderniseringsdrang zonder ook maar enig oog te hebben voor de menselijke maat.

Onder de afrekening daarvan aan de andere kant van de oceaan staat de naam van Donald Trump.

Hoe zullen de Nederlandse kiezers dezelfde ongenoegens in maart tot uitdrukking brengen?

Hoe meer er bekend is van persoonlijke keuzes dank zij de continue bewaking van menselijk handelen via internet, hoe slechter de peilingen de uitkomsten voorspellen van verkiezingen en referenda.

Het is zoeken naar het antwoord op de vraag of dit bewust of onbewust gebeurt.

Of misleidt het volk in de beantwoording de politiek, zoals de politiek het volk zo vaak heeft misleid? Het tegenovergestelde doen van wat je zegt. Oog om oog, tand om tand.

Amerika was van oudsher dé smeltkroes van culturen waar iedereen, arm of rijk, wit of zwart, gelovig of niet, de eigen droom kon waarmaken.

Wanneer Donald Trump net zoveel onwezenlijke verkiezingsbeloftes breekt als Mark Rutte de afgelopen jaren in ons land al heeft gedaan, kan het met het beleid van de nieuwe Amerikaanse president best nog wel meevallen.

Theo Jongedijk