Mediacode vreet aan draagvlak monarchie

Het gezin van Koning Willem-Alexander en koningin Máxima maakt zich vandaag weer op voor het jaarlijkse toneelstuk in de sneeuw: het fotomoment voor de (inter)nationale pers.

Sinds de eenzijdige afkondiging van de zogenaamde mediacode, alweer ruim tien jaar geleden, stelt te koninklijke familie de pers twee keer per jaar in de gelegenheid om foto’s te maken van het gezin en de uitgebreide aanhang. Onder voorwaarde dat het gezelschap dan de rest van de vakantie en uiteraard  van het jaar met rust gelaten wordt. Fotograferen in het privé-domein is taboe.

En daar knelt het.

Enerzijds is het te billijken dat vooral de minderjarige leden van de koninklijke familie de gelegenheid krijgen om ongestoord op te groeien zonder dat er continu een camera op hen gericht is. Dat dient te allen tijde gerespecteerd te worden.

Maar de mediacode zoals die nu geformuleerd is, geldt ook voor de meerderjarige leden van het Huis, en daar ligt het toch allemaal wat anders. Zeker na een uitspraak van het Europees hof.

Temeer daar de het gedrag van deze leden van het Koninklijk Huis staatkundige consequenties kan hebben, is er veel meer reden om hier niet met een boog omheen te lopen. En dan gaat het niet alleen om het negatieve acties. Ook positieve gedragingen vallen onder de code en zijn eigenlijk taboe voor journaille, en dus voor de samenleving.

Neem nou het feit dat prinses Beatrix nog steeds actief is op de ski’s. Op 78-jarige leeftijd is zij daarmee een voorbeeld voor haar generatie. Toen De Telegraaf  dat vorig jaar onder de aandacht bracht zaten de bewakers van de code, de RVD,  in de hoogste boom. Sancties volgden, immers dit was een overtreding van de code en de angst was groot dat als er niet werd opgetreden andere media snel zouden volgen met publicaties uit het privé domein.

Opnieuw een bewijs dat de mediacode snel aan herziening toe is.  Immers, Beatrix is een voorbeeld voor een hele generatie ouderen. Het niet (op grote afstand) mogen fotograferen haar kunsten op de skipiste is krampachtig en vreet aan het draagvlak van de monarchie. Het wordt tijd dat de Tweede Kamer zich daarover druk maakt, in plaats van het kortzichtige geklaag over de kosten van het Koninklijk Huis.

Jan-Kees Emmer

@jkmr