Voor wie het is vergeten, maar in 1982 kreeg D66 met lijsttrekker Jan Terlouw een smadelijke nederlaag voor de kiezen. De zetels die de toen ideale schoonzoon (Het Redelijk Alternatief) won in de roerige tijden van Bestek ’81, een bezuinigingsprogramma van het kabinet Van Agt-Wiegel, raakte hij snel weer kwijt.
Waarom deze oude koek opgerakeld?
Omdat D66 de 87-jarige Terlouw gevraagd heeft om lijstduwer te worden bij de komende Europese verkiezingen. De Democraten weten dat Terlouw (wat heeft hij in het verleden allemaal niet gedaan?) zendtijd krijgt bij DWDD en aan de andere talkshowtafels aanschuift. Dat is dus mooi meegenomen in het Jetten-tijdperk.
Zuiver is het in ieder geval niet. Want Terlouw gaat niet naar Brussel, ook niet als hij voldoende voorkeursstemmen krijgt. Dat is helder en begrijpelijk. De man laat zich echter wel voor een kar spannen van een partij die voor de zoveelste keer in nood is.
Of is dit een nieuwe trend? Volgen Hans Wiegel (VVD), Dries van Agt (CDA), Jan Pronk (PvdA), Jan Marijnissen (SP), Paul Rosenmöller (GroenLinks en Leen van Dijke (ChristenUnie) het voorbeeld van Terlouw?.
Wat D66 doet is politieke armoede en een zwaktebod aan de kiezers. Dat staat los van het feit dat Jan Terlouw een geestige, vindingrijke en bijzondere Nederlander is.
